Wat betekent leven na zelfdoding voor jou?
Hoe pakken wij de draad van ons leven weer op met alle ups en downs, maar toch in een voorzichtig stijgende lijn?
Graag delen we onze ervaringen als nabestaanden van zelfdoding op regelmatige basis. Hiervoor nodigen we een steeds wisselende gastblogger uit. Wil je jouw ervaring ook met ons delen? De blog is minimaal een A4 qua lengte. Voor plaatsing ontvangen we graag een bijpassende foto van jezelf en van het onderwerp. Voel je vrij deze uitnodiging op te pakken als je daar behoefte toe voelt. Je kunt hiervoor contact opnemen met mail@levennazelfdoding.nl
Een omelet van 12 eieren
Door Tineke Klaassen. Als ik rouw schrijf ik. Ik schrijf als ik rouw. Sandra wist dit en nodigde me uit om iets te schrijven voor dit blog. Dank je wel Sandra. Sandra en ik hebben elkaar ontmoet tijdens een rouwretraite (voor mensen die een dierbare hebben verloren na zelfdoding) waarin zij mij gesteund en geïnspireerd heeft toen ik vast liep in mijn rouwproces. Door te schrijven kan ik vertragen en een bezoekje brengen aan mijn binnenwereld, om daarna met nieuwe inzichten weer terug te komen en me staande te houden in deze buitenwereld.
Aanwezigheid
Door Sandra Rodenburg. Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat wij onze zoon Bas op een zonovergoten dag in augustus, naar zijn laatste aardse rustplaats brachten. De dag van Bas zijn begrafenis herinner ik me als onpeilbaar verdrietig maar ook ook de liefde, puurheid, schoonheid en het overweldigende aantal mensen wat afscheid van hem kwam nemen, zijn me bij gebleven.
Verloren
Door Sandra Rodenburg. Vorige week las ik in de krant een berichtje dat er een vrouw vermist werd. Het betrof een 74-jarige dementerende inwoonster uit Bergen, Noord-Holland. Ze was met haar echtgenoot in de duinen gaan fietsen. Toen het paar een tussenstop maakte was de man haar uit het oog verloren.
De vrouw is uiteindelijk na vijf dagen gevonden. Ze was overleden…
Leven met een gat in je Hart
Door Minjon van Zoest. Vereerd, dat is het woord dat het beste omschrijft hoe ik me voelde toen ik werd gevraagd om een blog te schrijven voor dit mooie platform. Vereerd omdat ik als rouwcoach graag een bijdrage lever maar dat niet kan doen als lotgenoot. Ik schrijf vanuit een andere ervaring; die van iemand die vele mensen heeft mogen bijstaan in hun leven met verlies door zelfdoding. Stuk voor stuk liefdevolle mensen die meer willen dan alleen het hoofd boven water proberen te houden: ze willen hun leven weer vormgeven.
Reflectie
Door Sandra Rodenburg. Naar aanleiding van haar 50e verjaardag werd HKH Koningin Máxima geïnterviewd door Matthijs van Nieuwkerk. Ook de zelfgekozen dood van het zusje van Máxima, Inés genaamd, was onderwerp van het gesprek. Matthijs vroeg aan Máxima hoe ze terugkeek op de gebeurtenis. Máxima antwoordde dat ze achteraf vond dat zij en haar familie meer hadden kunnen doen voor Inés als ze zelf beter begeleid waren geweest. Máxima:”Wij hebben naar ons beste kunnen gehandeld maar achteraf blijft het gevoel dat we nog meer hadden kunnen doen”. Voor mij en ik denk voor veel anderen is het antwoord van Máxima…
Levenshulp van de Klaproos
Door Iris van Schaick Zillesen. De klaprozen stonden in bloei. Juist toen ik ze ’t hardst nodig had, waren ze daar. Ik werd overweldigd door een gevoel van magie en geluk. Ik was heftig ontroerd, ik voelde weer geluk en liefde. Het was er nog, en nog duizend maal heftiger dan ooit tevoren. Magisch rood in full power werd ik geraakt. Midden in mijn hart. Nooit meer gedacht dat ik dit ooit nog zo zou voelen, wat een enorm warm geluksgevoel overkwam me nu. Dit is mijn nieuwe leven. Ik heb hoop voor mezelf, heel veel hoop!
Een ander Perspectief
Door Sandra Rodenburg. Momenteel kijk ik een serie over Madam de Pompadoer, maîtresse en politiek adviseur van koning Lodewijk de vijftiende. Zij verliest op een gegeven moment haar dochtertje. Het wordt in de film niet duidelijk waaraan haar dochter overlijdt en ook niet op welke leeftijd, maar het is evident dat Jeanne de Pompadoer ontroostbaar is. Wanneer ze samen met koning Lodewijk naar een portret van zichzelf kijkt en Lodewijk zegt dat ze een hele mooie vrouw is, antwoordt ze: ”Die vrouw ben ik niet meer, de vrouw op het portret leeft, ik ben dood”. Het gevoel van binnen dood…
Nieuwsbrief
Wil je op de hoogte blijven van ons aanbod? Dan vul je gegevens in: