Door Sandra Rodenburg.
In de diepste duisternis wordt het Licht geboren. Vanuit de esoterische (innerlijke) christelijke leer wordt het kerstfeest gezien als het begin van een inwijdingsweg, een weg tot Bewust leven. Het Christuskind, het Licht, het Ware Zelf wordt geboren in een stal (ons menselijk hart) de os en de ezel, staan voor onze natuurlijke driften. Koning Herodus is de verpersoonlijking van het ego. Hij wil het licht doden want het ego weet dat wanneer het licht (het gewaarzijn) op hem schijnt, dit het eind is van zijn macht.
In mijn vorige blog schreef ik over mijn ongeluk en het overlijden van Bas en de worsteling die ik daarna jarenlang voerde om mij weer een compleet mens te gaan voelen ondanks mijn verlies. En dat de crisis waarin ik mij bevond aanleiding was om een zoektocht te starten in Spiritualiteit. Wat centraal staat bij Spirituele ontwikkeling in alle verschillende stromingen die er bestaan, is het onderscheid te leren zien tussen de aangeleerde (het ego) en de Ware Natuur, de eenheid van wat is.
Het ego, het aangeleerde zelf of kleine ik, gestuurd door het denken, is gebaseerd op angst en tekort. Het is ontstaat na onze geboorte toen wij volledig afhankelijk waren van onze ouders.
Het Zelf met een grote letter heeft als basis Liefde en innerlijke vrede. Het ervaren daarvan is een ruimtelijkheid, een uitdijend gevoel. Het Zelf is Leeg en Stil. Het ego is naar buiten gericht en verwacht daarvan een opvulling van zijn constante gevoel van gemis en leegte. Wanneer aan de verwachtingen van het ego niet voldaan wordt, uit zich dit in gevoel van verkramping. Het Zelf kent geen gevoel van tekort maar heeft aan zichzelf genoeg. Volledig. Vol ledig.
Je kunt in jezelf dus een onderscheid voelen tussen het ego en het ware Zelf. En nog mooier, je kunt vanuit je Ware Zelf kijken naar je ego. Het ego hoeft ook niet te veranderen of weg. Het gaat erom dat je vanuit je liefdevolle Zelf neutraal gaat kijken naar alle oprispingen en capriolen die je ego maakt. Je hebt gedachten en gevoelens, je bent ze niet. Wat je bent is het liefdevolle gewaarzijn.
Wanneer het licht van je gewaarzijn op het ego schijnt wordt je je ervan bewust en verliest het zijn macht over je namelijk je onbewustheid en zelfafwijzing. Spiritualiteit is dus kort gezegd een weg tot Bewust leven. Het Licht wordt in dat licht talloze keren per dag geboren want iedere keer dat wij terugkeren vanuit onze gedachtengangen naar het Zijn in het hier en Nu schijnt het licht van ons Ware Zelf op het ego.
Wat je aandacht geeft groeit. Wanneer we onze aandacht schenken aan ons Ware Zelf zal dit in kracht toenemen en zal het Licht van ons gewaarzijn steeds sterker gaan schijnen op onze onbewuste aangeleerde neigingen en zelfafwijzing. Het gevolg is een steeds groter gevoel van expansie, Liefde. Deze manier van zelfonderzoek is een Pad, een lang Pad. Het wordt ook wel het Padloze Pad genoemd omdat er geen begin en eind is. Het is een manier van leven met steeds weer vallen en opstaan…
In de afgelopen periode van Kerst kwam ik mijn kleine zelf weer gigantisch tegen. Misschien kwam het door al het uiterlijke licht en het gevoel dat Kerst een periode hoort te zijn van blijheid maar in mijn hart was het zwaar en donker. Het contrast tussen de uiterlijke wereld en mijn binnenwereld was groot. Ik miste Bas en had veel moeite met het steeds verder achteruit gaan van mijn lichamelijke mobiliteit. Op zo’n moment is het Licht ver te zoeken. Ik zit volop in de mist…. Vind mezelf zielig. Ik laat het verdriet dan helemaal toe zonder te denken dat het weg moet. En na een tijdje ebt het weg en trekt de mist op. De gevoelens zijn er…. Ze komen en gaan. Het is het denken, het ego dat er van alles van vindt.
Zoals de zon op een mistige
morgen nog altijd
achter de wolken schijnt
Zo straalt er diep in mij
een Licht
Het is nog klein
moet moeite doen
door alle duistere lagen
heen te schijnen
Dit Licht zou het God zijn? (1996)